↑ انصارینیا و خزعلی، «جلوههای تمدنی در مناظره امام رضا»، تاریخ فرهنگی و تمدن اسلامی. آستان نیوز. «مهمانسرای امام رضا (ع)». ↑ مرتضوی، ولایت عهدی امام رضا در مقابل السلام، ۱۲. شیعیان دوازدهامامی، باقر را امام پنجم میدانند. بهنوشتهٔ باکلی، باقر بهعنوان امام چهارمِ اسماعیلیه بهحساب میآید و در موردها فراوانی بهعنوان یک مرجع در مکتوب دَعائِمُ الْاسلامِ حاکم نعمان بهشمار میآید. حاکم نُعمان او را اول امامی میداند که دانش را شکافت و معنای آن را آشکار کرد و دلیل آن را برخورد نرمترِ خلفای اموی در آخرها دورانشان میداند. باقر به زهد و تقوا مشهور بود و غالباً در زندگینامههای صوفیان از او بهعنوان کسی که در علوم باطنی، اشارات، کرامات، نشانه‌ها و براهین تَبَحُّر داشت، یاد شدهاست. بهنقل از دونالدسون، گوشه ای از معجزاتِ باقر کلمه بود از پیشبینیِ برکناری قاضی مدینه، میوه دادنِ درختِ خشکِ خرما، امداد به جهت پیدا نمودن ثروتِ مردی که پدرش قبل از مرگ آن را مخفی کرده بود. اهمیت حضور علی بن موسی الرّضا در دربار حکومت، مأمون که علاقهمند به علم ها مختلفِ ترجمهشده به عربی بود؛ مناظرات متعددی را در میان علی بن موسی الرّضا و دانشمندانِ فقاهتی و رهبرانِ ادیانِ مختلف – که از سرزمینهای مختلف به خراسان میآمدند – ترتیب میداد. ولایتعهدی علی بن موسی الرضا به رخداد احضار و انتصاب علی بن موسی (۱۴۸ ه. علی بن موسی الرضا به مدت دو ماه از پذیرش خلافت و ولایتعهدی استنکاف کرد، اما در نهایت ولایتعهدی را با وضعیت چهارگانه پذیرفت که عبارت بود از اینکه احدی را به فعالیت مدنی منصوب یا این که عزل نکند، هیچ ترسیم و روشی را نقض نکند و فقط از به دور مورد ساعت بن تن 4 دوبله فارسی مشورت قرار گیرد. او نحوهٔ داستان پیشنهاد خلافت و سپس ولایتعهدی به علی بن موسی الرّضا از سوی مأمون در منابع شیعه را اکثر بهعنوان پاسخی به مجادلاتِ ضدِامامیه میخوانَد تا این مورد قضیه که علی بن موسی الرّضا واقعاً خود را بهعنوان امامِ امامیه در حیث گرفته و ادعای رسمی به جهت خلیفه داشته باشد؛ چنانچه او باید سماجت داشته باشد که مأمون از خلافت به نفعِ علی بن موسی الرّضا استعفا دهد.