تمرینات هوازی ، که به آن تمرینات قلبی نیز گفته می شود ، از مفیدترین فعالیتهای بدنی موجود در آن است. طبق انجمن قلب آمریکا (AHA) ، فعالیت های هوازی ضربان قلب شما را افزایش می دهد و تناسب قلب و تنفس را بهبود می بخشد ، به ویژه هنگامی که با شدت متوسط و شدید انجام شود.
تمرینات هوازی متوسط شامل پیاده روی سریع ، باغبانی و رقص است ، در حالی که تمرینات هوازی شدید شامل دویدن ، شنا ، تنیس ، دوچرخه سواری ، طناب پریدن ، کوهنوردی در سربالایی و تمرینات با فاصله زمانی شدید (HIIT) است.
AHA برای تهویه مناسب قلب و عروق و سلامتی حداقل 30 دقیقه ورزش هوازی برای پنج تا هفت روز هفته توصیه می کند. کمبود این نوع ورزش می تواند منجر به مشکلات مختلف سلامتی شود.
به عنوان مثال ، داشتن آمادگی جسمانی هوازی پایین با مطالعه بالاتر که در نوامبر سال 2020 منتشر شده است ، با خطر بیشتر افسردگی و اضطراب مرتبط است. بنابراین ، بدیهی است که مزایای انجام ورزش های هوازی منظم نه تنها شامل سلامت جسمی بلکه سلامت روان نیز می شود.
تمرینات هوازی و بیان DICER
مطالعه جدیدی در ژورنال منتشر شده است مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) حاکی از آن است که برخی از مزایای دیگر مربوط به ورزش منظم هوازی نیز وجود دارد. این مطالعه نشان می دهد که ورزش هوازی می تواند بیان آنزیم اصلی را که برای بافتهای چربی (بافتهای چربی) ضروری است تنظیم کند تا فرآیندهای دژنراتیو مانند پیری و چاقی را کاهش دهد.
این مطالعه می گوید ، کاهش این فرآیندهای دژنراتیو در نهایت می تواند به جلوگیری از اختلالات متابولیکی مانند دیابت و دیس لیپیدمی (کلسترول بالا و تری گلیسیرید) که از عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی هستند ، کمک کند.
DICER یا اندوریبونوکلئاز Dicer آنزیمی است که به خانواده ریبونوکلئاز III (RNase III) تعلق دارد. آنزیم DICER نقش بسزایی در پیدایش میکرو RNA ها یا mRNA ها دارد که در تنظیم بیان ژن و سایر عملکردهای متابولیکی نقش دارند.
تحقیقات قبلی نشان می دهد که فرآیندهای دژنراتیو مانند افزایش وزن و افزایش سن می توانند تولید این mRNA ها را در بدن مختل کنند ، که این امر زمینه را برای بروز بیماری های متابولیک هموار می کند.
محققان تحقیق PNAS این فرضیه را مطرح كردند كه تنظیم بالای آنزیم های DICER در بافتهای چربی موش ها و انسانها از طریق ورزش هوازی می تواند این مانع را در بیان mRNA برطرف كرده و بروز اختلالات متابولیك را به تعویق بیندازد یا از آن جلوگیری كند.
بیان DICER در موش و انسان
برای اثبات این موضوع ، محققان از مدل موش برای آزمایشات اولیه استفاده کردند. آنها موش ها را برای مدت هشت هفته در معرض پروتکل های تردمیل 60 دقیقه ای طولانی قرار دادند و در این مدت با مناسب تر شدن موش ها ، تمایل و سرعت تردمیل افزایش یافت.
در پایان دوره آزمایشی ، محققان دریافتند که نه تنها میزان تناسب اندام موش ها بهبود یافته بلکه بیان DICER توسط بافت چربی آنها به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این افزایش بیان DICER با کاهش قابل توجه وزن بدن و رسوبات چربی احشایی (نوع چربی ذخیره شده در ناحیه شکم) نیز همراه بود.
در طول آزمایشات انسانی ، محققان داوطلبان دو گروه سنی ، یک گروه جوان با میانگین سنی 36 سال و یک گروه سنی بالاتر با میانگین سنی 63 سال ، را در معرض شش هفته HIIT قرار دادند.
در پایان این آزمایش ، محققان دریافتند که میزان بیان DICER در بافت چربی انسان به طور متوسط 5 برابر شده است. اگرچه پاسخ این شرکت کنندگان هنگامی که به صورت جداگانه گرفته می شود بسیار متفاوت است ، اما در برخی موارد بیان DICER حتی 25 برابر بیشتر است: که محققان در واقع یافته امیدوار کننده ای بودند.
با تحقیقات بیشتر ، محققان دریافتند که با افزایش بیان DICER ، بیان mRNA افزایش می یابد ، مولکولی به نام miR-203-3p در جریان خون آزاد می شود. این مولکول تنظیمات و انعطاف پذیری متابولیسم را بیشتر بهبود می بخشد ، که به طور موثر پیری و چاقی را کند و معکوس می کند.
محققان به این نتیجه رسیدند که ورزش هوازی منظم با شدت متوسط تا شدید ، یک واکنش انطباقی بهتر بین عضلات و بافت ها ایجاد می کند و با تنظیم بیان DICER که نه تنها می تواند با فرایندهای تحلیل برنده مقابله کند بلکه بیماری های متابولیک را نیز از بین می برد ، باعث افزایش پاسخ های متابولیکی بدن می شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر ، مقاله ما را در مورد تمرین هوازی بخوانید.
مقالات مربوط به سلامتی در Firstpost توسط myUpchar.com ، اولین و بزرگترین منبع هند برای اطلاعات پزشکی تأیید شده ، نوشته شده است. در myUpchar ، محققان و روزنامه نگاران با پزشکان همکاری می کنند تا اطلاعاتی در مورد همه چیز در مورد سلامتی به شما ارائه دهند.
