سردرد هواپیما می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که به عواملی مانند باروتروما سینوسی بستگی دارد که در نتیجه تغییرات فشار هوا بین جو و فشار داخل سینوس های داخل بینی است. این به نوبه خود به عواملی مانند سرعت هواپیما، تغییرات فشار کابین، تغییر الگوی آب و هوا و حداکثر ارتفاع رسیده بستگی دارد. شدت سردرد در هنگام برخاستن و فرود به حداکثر می رسد که معمولاً در عرض 30 دقیقه فروکش می کند. شایع ترین علت سردرد هواپیما ناشی از جت لگ است که می تواند به اختلال در ریتم شبانه روزی، خستگی، کمبود خواب و کم آبی بدن نسبت داده شود. این ممکن است تقلید از افت فشار داخل جمجمه خود به خودی باشد که پس از نشت CSF به دلیل رانت دورال اتفاق می افتد.

در 4 تا 8 درصد از مسافران هوایی، سردرد ممکن است از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد. در چنین مواردی، هنگامی که سردرد با درمان دارویی محافظه کارانه با NSAID ها، تریپتان ها، استراحت و آبرسانی مجدد کاهش نمی یابد، تحقیقات بیشتر در مورد علل دیگر ضروری است. چنین سردردهایی ممکن است به دلیل ضربه به سر یا گردن در هنگام برخاستن یا فرود رخ دهد که ممکن است باعث نشت جزئی CSF شود. گاهی اوقات، سرفه‌های شدید یا مانورهای کایروپراکتیک گردن برای یکسان کردن فشار کابین مانند خمیازه کشیدن، کلیک کردن گوش‌ها، انبساط بیش از حد عضلات فک، ممکن است باعث پارگی مننژ با درجات کمی نیرو شود. موقعیت غیرعادی سر یا گردن در طول سفر، تکان‌های ناگهانی در طول سفر هوایی نیز ممکن است باعث آسیب جزئی و نشت مایع مغزی شود که می‌تواند شناسایی نشود.

طبق یک مطالعه اخیر، شایع ترین محل نشتی، ستون فقرات قفسه سینه (41٪) و پس از آن محل اتصال گردنی (25٪)، ستون فقرات گردنی (14٪) و ستون فقرات کمری (12٪) است. در چنین مواردی، تشخیص به MRI مغز بستگی دارد، که ممکن است نشان دهنده افزایش پوشش مننژ یا نشت مایع نخاعی از محل طبیعی خود باشد. سی تی میلوگرام ممکن است محل نشت را مستقیماً نشان دهد. اگر سردرد تحت درمان محافظه کارانه من قرار نگیرد، مانند استراحت در رختخواب، کافئین یا افزایش مصرف مایعات، مسکن ها و عوامل ضد التهابی، مرحله بعدی درمان، یک چسب خون اپیدورال است که علائم را در عرض 24 ساعت تسکین می دهد.

لکه های خونی اپیدورال خط اول درمان در بیماران مبتلا به افت فشار خون خودبه خودی داخل جمجمه ای است که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند. در چنین مواردی، ویژگی های بالینی و تصویربرداری می تواند تشخیصی را که برای آن نیاز به MRI با وضوح بالا است، تایید کند. با این حال، باید توجه داشت که اگرچه نشت CSF ممکن است به راحتی در تصویربرداری آشکار نباشد، یک نشت مشکوک مهم است که قابل رفع است و 90٪ پاسخ به یک پچ خون اپیدورال دیده می شود. با این حال، برای انجام این روش به دست‌های مجرب نیاز است، راهنمایی فلوروسکوپی، تکنیک هدایت بازوی سی، کلینیک درد پیگیری بعد از عمل از دیگر الزامات انجام عمل در یک مرکز کاملا مجهز است. برای ایجاد درمان موفقیت آمیز ممکن است نیاز به اسکن MRI پیگیری شود.

عوارضی که معمولا ذکر می شود شامل فلج عصب جمجمه، تغییر وضعیت ذهنی، هماتوم ساب دورال، تشنج و برادی کاردی گذرا است. عوارض جانبی جدی شامل فشرده شدن ریشه های عصبی و مننژیت شیمیایی است. در سطح دهانه رحم، فشردگی نخاع به ترسناک ترین عارضه تبدیل می شود. روش از دست دادن مقاومت معمولاً برای یافتن فضای اپیدورال استفاده می شود که با استفاده از پخش کنتراست تحت فلوروسکوپی تأیید می شود. چهار گزارش از راهنمایی سی تی همراه با گسترش کنتراست برای تایید محل سوزن استفاده کردند که اکثر آنها تسکین فوری را گزارش کردند. با این حال، این برای یک دوره زمانی کوتاه (محدوده 1-7 روز) به طول انجامید. EBP دهانه رحم در این بیماران منجر به تسکین طولانی مدت شد.

فرضیه بیان می کند که یک لکه خونی اپیدورال به دلیل تامپوناد دورال توسط لخته خون باعث ایجاد اثر درزگیر در محل پارگی دورال می شود. فرضیه دیگر این است که به دلیل افزایش فشار هیدرواستاتیک باعث فشرده شدن حاد کیسه ی پشتی می شود. در نشت CSF دهانه رحم موثرتر است، لکه های اپیدورال کمری ممکن است نیاز به چندین نشستن و تسکین نسبی علائم داشته باشند. با توجه به قطر باریک فضای اپیدورال گردن، به ویژه بالاتر از سطح C6، باید حجم کمتری از خون (در مقایسه با سطوح کمری) تزریق شود تا از فشردگی نخاع جلوگیری شود، می توان حدود 5-8 میلی لیتر خون اتولوگ را به قسمت باریک تزریق کرد. فضای 0.5 سانتی متر به خصوص در سطوح بالای دهانه رحم.

MRI ستون فقرات گردنی باید قبل از EBP گردنی ارزیابی شود تا فضای اپیدورال در سطح گردن رحم ارزیابی شود و امکان انجام یک روش ایمن‌تر فراهم شود. سایر تشخیص‌های افتراقی می‌تواند سندرم خستگی مزمن، سایر اشکال سردرد تنشی و میگرن، علل ثانویه سردرد – بیماری زمینه‌ای سیستمیک یا عصبی باشد. شیوع سردرد مزمن روزانه در سطح بین المللی 4 درصد است. پاتوفیزیولوژی سردرد احتمالاً با گشاد شدن عروق شریان ها و انتقال سیگنال های درد به ریشه عصب گردنی انجام می شود.

مدارهای تالامو-قشر در پاتوفیزیولوژی سردرد و آزادسازی واسطه‌های سردرد نوروپپتیدی مانند پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین (CGRP) و پلی‌پپتید فعال‌کننده آدنیلات سیکلاز هیپوفیز (PACAP) نقش دارند. هدف قرار دادن مسیرهای سیگنال دهی اولیه و تعدیل سطوح نوروپپتید برای مدیریت درد، اساس درمان نورومدولاسیون است. آنها از تئوری کنترل دروازه استفاده می کنند و به برنامه ریزی مجدد پاسخ مغز به محرک های مضر کمک می کنند. در شرایط مقاوم به مواد مخدر مفید است. معمولاً در چندین تنظیمات انجام می شود.

رفتار درمانی روش دیگری است که بیوفیدبک و CBT را برای آرامش و تعدیل درد ترکیب می کند.

نویسنده، مدیر بیهوشی و مدیریت درد، بیمارستان بنیاد سر HN Reliance است. دیدگاه های بیان شده شخصی هستند.

همه را بخوانید آخرین خبرها، اخبار پرطرفدار، اخبار کریکت، اخبار بالیوود،
اخبار هند و اخبار سرگرمی اینجا. ما را در فیسبوک دنبال کنید، توییتر و اینستاگرام