از زمان آغاز برنامه ملی مبارزه با ایدز در سال 1992 ، هند در راستای افزایش آگاهی و کاهش تعداد عفونت های HIV فعالیت قابل تقدیری انجام داده است. هنوز هند از نظر دستیابی به اهداف تعیین شده خود راهی طولانی را در پیش دارد. امروز ، در روز جهانی ایدز (1 دسامبر) ، زمان مناسبی برای تأمل در مورد پیشرفت هند در زمینه پیشگیری و کنترل ایدز و راه آینده است.

بار HIV / AIDS در هند

اولین مورد ایدز در هند در سال 1986 کشف شد و از آن زمان به بعد برآورد می شود 23.49 لک افراد مبتلا به HIV (PLHIV) در سال 2019. بر اساس گزارش HIV HIV Estates 2019 ، شیوع HIV در بزرگسالان 0.22 درصد برآورد شده است. ممکن است نسبت کمی به نظر برسد. با این حال ، با توجه به جمعیت هند ، جمعیت آن به 2.1 میلیون نفر می رسد. تعداد مرگ و میر ناشی از ایدز 58960 نفر برآورد شده است. طبق آمار ، به نظر می رسد پس از رسیدن به اوج در اوایل سال 2000 ، شیوع و مرگ و میر روند نزولی را نشان می دهند. این تصویر امیدوار کننده ای را ترسیم می کند.

روند شیوع HIV بزرگسالان در هند (1981 تا 2019 ، در.. منبع: گزارش تخمین HIV 2019

اهداف کنترل HIV / AIDS هند

هند یکی از کشورهای عضو اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است و خود را برای دستیابی به هدف متعهد کرده است پایان دادن به اپیدمی ایدز تا سال 2030. UNAIDS اهداف سریع سریع مخصوص سال 2020 را شناسایی کرده است که شامل این موارد است

– 75 درصد کاهش در عفونت های جدید HIV از مقدار پایه 2010 ،

– دستیابی به اهداف درمانی 90-90-90 (90 درصد از PLHIV از وضعیت HIV خود آگاه هستند ، از این تعداد 90 درصد تحت درمان HIV هستند ، که 90 درصد از آنها HIV را سرکوب کرده اند) ،

از بین بردن عفونت های جدید HIV در کودکان ، و

حذف ننگ و تبعیض مربوط به HIV / AIDS

هند بین سالهای 2010 و 2019 به کاهش 37 درصدی در عفونتهای جدید اچ آی وی دست یافته است که هنوز با 75 درصد پیش بینی شده بسیار فاصله دارد. همانطور که در هر UNAIDS 2020 گزارش ، حدود 30 درصد از سرخپوستان بین 15 تا 49 سال نگرشهای تبعیض آمیز نسبت به بیماری HIV را گزارش کردند. با توجه به 90-90-90 هدف، 79 درصد از PLHIV ها از وضعیت HIV خود آگاه هستند ، که 71 درصد از آنها تحت درمان HIV هستند. در حالی که پیشرفت قابل توجه است ، اما به نظر نمی رسد هند بتواند در مهلت های تعیین شده اهداف را محقق کند.

تاثیر کووید -19 در مورد پیشگیری و کنترل ایدز

کووید -19 همه گیری بر ارائه سایر خدمات بهداشتی تأثیر گذاشته است. در پیشگیری ، تشخیص و درمان ایدز تأثیر شدیدی داشته است. گزارش UNAIDS این تردید را بیان می کند که ممکن است تمام پیشرفت هایی که تاکنون بدست آمده است به دلیل کووید -19 . در طی مراحل ابتدایی همه گیری ، زمانی که کل کشور در حصر بود ، دسترسی به مراکز درمانی ضد رترو ویروسی بسیار دشوارتر شد. علاوه بر این ، افرادی که هنوز وضعیت HIV خود را فاش نکرده اند ، حفظ رازداری را دشوار می دانند. وجود داشته است گزارش ها در مورد دوزهای کافی از داروهای خاص که برای نوزادان مادران HIV مثبت در دسترس نیست. افراد مجبورند مسافتهای طولانی را برای درمان ARV صرفه جویی کنند و کارگران سازمانهای مردم نهاد خود را در معرض خطر قرار می دهند کووید -19 برای دسترسی به داروهای ARV برای PLHIV ها.

تمرکز فقط روی کووید -19 در حالی که پیگیری جانبی سایر موارد بهداشت عمومی منجر به افزایش عوارض و مرگ و میر ناشی از سایر بیماری ها خواهد شد. مقامات بهداشتی در سطح ناحیه باید با NGO ها و جوامع فعال درگیر شوند تا دسترسی به داروهای ARV و سایر امکانات بدون وقفه قابل دسترسی باشد.

چهارشنبه ، 30 نوامبر 2016 ، فعالان آماده می شوند تا مواد مبارزاتی را به هوا در روز جهانی ایدز در کرانه رود گنگ در کلکته ، هند منتشر کنند. روز جهانی ایدز هر ساله در 1 دسامبر جشن گرفته می شود تا آگاهی در مورد HIV افزایش یابد / ایدز و نشان دادن همبستگی بین المللی در برابر بیماری همه گیر. (عکس AP / Bikas Das)

راه پیش رو

در حین طراحی هرگونه پاسخ به HIV / AIDS ، لازم است فراموش نشود که پیامدهای جدی اجتماعی نیز دارد. گروههایی که بیشتر در هند تحت تأثیر اچ آی وی / ایدز قرار دارند زنان کارگر جنسی ، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند ، مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی و تراجنسی ها هستند. همه این گروه ها حتی بدون وضعیت HIV با تبعیض روبرو هستند. از این رو حساسیت بیشتر مردم و مقامات مقابله با آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. انتقادهایی در مورد چگونگی صرف بودجه توسط سازمان ملی کنترل ایدز وجود دارد. اکثریت تخصیص یافته بودجه به سمت مشاوره ، آزمایش و ART است. این تنها کمی هزینه برای برنامه های اطلاعات ، آموزش و ارتباطات (IEC) باقی می گذارد ، برنامه هایی که برای تغییر روایت عامه پسند و دیدگاه عمومی در مورد PLHIV و از بین بردن کلاله مرتبط با آن اساسی هستند. استراتژی های پیشگیرانه (مانند IEC) به اندازه استراتژی های درمانی برای کنترل HIV / AIDS مورد نیاز است. ایدز یک مشکل بهداشت عمومی است و اهمیت مراقبت های پیشگیرانه را نمی توان به اندازه کافی تأکید کرد.

دو سال است که دولت هند قانون HIV و AIDS (پیشگیری و کنترل) 2017 را تصویب کرده است. با این حال ، اجرای آن هنوز جای سوال دارد. این قانون اخطار “سیاست HIV و AIDS مدل” توسط مرکز را برای ایجاد استانداردهایی برای محل های کار ایمن ، مکانیزم های رسیدگی به شکایات و رضایت آگاهانه برای آزمایش ها فراهم می کند. سیم گزارش کرده است که حتی پس از دو سال ، این سیاست هنوز در مرحله تنظیم است. این قانون همچنین تعیین منصوب کننده برای رسیدگی به شکایات مربوط به تخلفات را تعیین می کند. با این حال ، دولت های ایالتی هنوز به آن اقدامی نکرده اند. NACO باید این اطلاعات را در دسترس عموم قرار دهد تا پاسخگویی و شفافیت وجود داشته باشد.

اجرای قوی این قانون تضمین می کند که PLHIV ها می توانند بدون هیچ تبعیضی زندگی عادی داشته باشند.

سونیلا دیکسیت یک تحلیلگر تحقیقاتی در موسسه تکشاشیلا است و تحقیقات وی در زمینه های مختلف بهداشت عمومی متمرکز است. او توییت در SunilaDixit