محققان از یک مدل موش برای بررسی اینکه آیا تغییرات در فعالیت عصبی RFRP-3 منجر به تغییر در شروع بلوغ ، باروری و استرس شده است ، استفاده کردند.
نازایی نگران است. حسن نیت ارائه می دهد کیت ویلیامز / ویکی مدیا
ناباروری یک مشکل بهداشت باروری است که میلیون ها نفر در سراسر جهان با آن روبرو هستند. طبق تخمین های سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، در حال حاضر حدود 186 میلیون نفر با ناباروری زندگی می کنند. شایع ترین علل ناباروری در زنان ، ناهنجاری در تخمدان ، رحم ، لوله های رحمی و سیستم غدد درون ریز است. در میان مردان ، آنها شامل تحرک کم ، غیبت ، سطح کم یا شکل غیر طبیعی مایع منی و مشکلات در دفع هستند. جدا از این دلایل فیزیولوژیکی ، ناباروری با علل روانشناختی نیز ارتباط دارد.
ناباروری و استرس ، یک پیوند دو طرفه
مطالعات منتشر شده در چند دهه گذشته به تدریج جنبه های روانشناختی ناباروری را بیشتر روشن کرده است. به عنوان مثال ، یک مطالعه منتشر شده در مجله زنان و زایمان روان تنی در سال 1993 اظهار داشت که علائم روانشناختی مرتبط با ناباروری شبیه علائم مرتبط با بیماری هایی مانند سرطان ، حمله قلبی و فشار خون بالا است. این مطالعه همچنین نشان داد که نمرات اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به ناباروری فقط در مقایسه با HIV / AIDS و بیماران درد مزمن کمتر است ، و این نشان دهنده شدت استرس مرتبط با ناباروری است.
با این حال ، به عنوان مطالعه منتشر شده در سال 2018 در گفتگوها در علوم اعصاب بالینی اشاره می کند ، اکثر مطالعات قادر به توضیح دقیق رابطه علی بین استرس و ناباروری نیستند. آیا ناباروری باعث استرس می شود یا استرس باعث ناباروری می شود؟ مطالعات بیشتر و بیشتر بر روی بخش قبلی این پیوند متمرکز شده اند تا مورد دوم و این واقعیت که ناباروری باعث استرس می شود به طور قطعی ثابت شده است. وقتی صحبت از این است که آیا استرس می تواند باعث ناباروری شود یا خیر ، یافته های یک مطالعه اخیر در مجله علوم اعصاب نورانی هستند
مسیرهای عصبی بین استرس و ناباروری
این مطالعه که توسط محققان مرکز نوروآندوکرینولوژی دانشگاه اوتاگو انجام شده است ، هدف آن این است که از طریق آزمایش آزمایشگاهی تأیید کند که استرس روانی-اجتماعی می تواند منجر به نتایج منفی برای سیستم تولید مثل شود و در نتیجه باعث ناباروری شود. محققان به طور خاص تغییرات در پپتید -3 مرتبط با RF-amide (RFRP-3) – یک هورمون آزاد کننده گنادوتروپین پستانداران را تنظیم می کنند که رفتار تولید مثل را با واسطه محیط زیست تنظیم می کند – در پایه مغز برای ارزیابی این ارتباط بین استرس و ناباروری.
محققان از یک مدل موش برای بررسی اینکه آیا تغییرات در فعالیت عصبی RFRP-3 منجر به تغییر در شروع بلوغ ، باروری و استرس شده است ، استفاده کردند. آنها برای کاهش نقش ، تحریک یا مهار نورونهای RFRP-3 به منظور درک نقشهای فیزیولوژیکی آن در تنظیم باروری ، از تکنیکهای تراریخته استفاده کردند. آنها دریافتند که فعال سازی مزمن RFRP-3 (که با توجه به عملکرد طبیعی تولیدمثل پستانداران و نیازهای تعیین شده توسط عوامل ژنتیکی و سایر عوامل در چرخه ها اتفاق می افتد) شروع بلوغ مردان و پیشرفت چرخه تولیدمثل زنان را به تأخیر می اندازد ، اما تأثیری بر باروری ندارد. با این حال ، هنگامی که فعال می شود به دلیل قرار گرفتن در معرض هورمون استرس کورتیزول ، محققان مشاهده کردند که افزایش تولید RFRP-3 منجر به سرکوب باروری حاد و مزمن ناشی از استرس می شود.
این سرکوب تولیدمثلی ناشی از استرس به دلیل افزایش تولید RFRP-3 در زنان بیشتر بود. از این طریق محققان توانستند ارتباط مستقیمی و علتی بین عملکرد عصبی RFRP-3 ، محور استرس هورمونی و عملکردهای سیستم تولید مثل پیدا کنند. بنابراین ، داده های آنها به وضوح نشان می دهد که بین استرس و ناباروری ، به ویژه در زنان ، ارتباط عصبی و علت و معلولی وجود دارد. آزمایش های بیشتر به آنها نشان داد که از نظر دارویی مسدود کردن گیرنده هایی که بر روی ترشح RFRP-3 عمل می کنند ، می تواند به طور بالقوه روشی برای غلبه بر ناباروری بالینی ناشی از استرس ، اضطراب یا اختلالات عاطفی ارائه دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله ما را در زمینه ناباروری بخوانید.
مقالات مربوط به سلامتی در Firstpost توسط myUpchar.com ، اولین و بزرگترین منبع هند برای اطلاعات پزشکی تأیید شده ، نوشته شده است. در myUpchar ، محققان و روزنامه نگاران با پزشکان همکاری می کنند تا اطلاعاتی در مورد همه چیز در مورد سلامتی به شما ارائه دهند.